Foto: Charlotte Wolters
Langedijk 1
7064 LG Silvolde
T 0315 681675
E fam.barink@outlook.com
door: Robbie Wolters
Jos en Sandra Barink hebben een zeugenbedrijf aan de Lange Dijk in Silvolde dat zijn oorsprong vindt in 1880. Zij zijn de vierde generatie op de boerderij in De Lichtenberg. Ze werken allebei in het bedrijf en maken in drukke tijden gebruik van een zzp’er.
Jos is geboren in Silvolde en volgde het Ulenhofcollege in Doetinchem en de Hogere Agrarische School in Dronten in de richting Veehouderij. Hij liep daarbij een halfjaar stage in Wageningen en deed onderzoek naar de vertering van varkensvoer. Varkens zijn niet goed in het verteren van ruwvoer. Ze leven de eerste maand op moedermelk en gaan dan over op een speciaal gemengd voer. Als ze buiten zouden lopen woelen varkens een weiland snel om tot een modderpoel.
Sandra is geboren en getogen in de Slangenburg bij Doetinchem. Zij deed de opleiding voor directiesecretaresse bij Schoevers.
Het bedrijf fokt varkens voor de slacht. Het biedt plaats aan 450 zeugen en 2.500 biggen. De zeugen worden gekocht als ze tien weken oud zijn bij een vaste leverancier, die ook het transport regelt. Als ze één jaar zijn werpen ze, na een draagtijd van 115 dagen (3 maanden, 3 weken en 3 dagen), gemiddeld 15 biggen. Wekelijks werpen er circa 20 zeugen. De zeugen blijven ongeveer tweeëneenhalf jaar op het bedrijf en worden dan als slachtzeug verkocht. De mannelijke en vrouwelijke biggen blijven 10 weken bij elkaar op het bedrijf en wegen dan 25 kilogram. Op dat moment worden ze voor mestvarkens verkocht en komen vlak over de grens in Duitsland terecht bij een vast adres. Het mestvarken blijft nog 4 maanden bij de mester en bereikt dan een gewicht van 125 kg. Slachterijen zijn er momenteel voldoende in Nederland en direct over de grens met Duitsland. Er hoeven geen grote afstanden meer met de levende have afgelegd te worden. Elk varken heeft een uniek nummer en het bedrijfsnummer van de fokker, op deze manier is de herkomst van het varken altijd te herleiden.
Eén van de eisen, die gesteld worden aan de varkenshouderij, is dat een big 0.4 m2 en een zeug 2,25 m2 bewegingsruimte moet hebben. Bij Barink lopen de varkens los in een groep en zijn gechipt. Zo is via de computer te zien of ze op het voedingsstation zijn geweest. Soms is de chip uitgegaan of mankeert het dier iets.
Jos en Sandra volgen de actualiteiten in de varkenshouderij middels het vakblad Boerderij en krijgen maandelijks adviezen en praktische tips bij het bedrijfsbezoek van de vertegenwoordiger van Coops Mengvoeders soms samen met een veearts. Het voer wordt speciaal voor hun bedrijf gemaakt en indien nodig aangepast. De zeugen en de biggen krijgen afwijkend voer. Barink vormt al vijftien jaar met een drietal collega bedrijven in de regio een overleggroep, die zich bezighoudt met het inkopen van voer, de afzet van mest en andere zaken die gezamenlijk kunnen. Het bedrijf kan in principe zonder eigen grond als er een mogelijkheid is om de mest af te voeren. Die hebben ze samen met de drie collega’s in het noorden van het land gevonden.
Voederleverancier, veearts en de overleggroep denken mee voor een zo efficiënt en voordelig mogelijke bedrijfsvoering en voor bouw van een nieuwe stal. Ammoniakuitstoot wordt beperkt door de mest te koelen middels een warmtepomp. Met deze warmte kan de stal verwarmd worden en staat de gasrekening op 0!!
Het aantal zeugenbedrijven in Nederland halveert per 10 jaar, noodgedwongen door financiële problemen, de eisen die gesteld worden door de overheid aan de varkenshouderij en ziektes in de veestapel. De boer is verplicht de veestapel regelmatig op bepaalde ziektes te laten controleren. Op dit moment is de Afrikaanse varkenspest actueel.
Bij het ruimen van een stal volgt schadevergoeding naar marktwaarde op dat moment, de prijzen op de markt zijn in deze tijd zeer laag en het is niet mogelijk om gezonde dieren voor dezelfde prijs terug te kopen. Het duurt ook ongeveer een jaar voor het bedrijf weer inkomen gaat genereren.
De markt dicteert de prijzen van het vee, als boer kun je niet weken wachten tot de prijzen aantrekken. Je moet verkopen om ruimte te maken voor de volgende dieren. Dat is ook een probleem als er ziektes uitbreken en er een vervoersverbod geldt voor de dieren. Je hebt dan geen ruimte op het erf omdat je in een cyclus zit.
Deelname aan tentoonstellingen is niet meer mogelijk, het risico dat de dieren met een ziekte besmet worden is te groot.
Varkens zijn slimme dieren. Ze leren snel de route naar het voerstation. Je zou ze meer kunnen aanleren, maar dat is bij de omvang van de veestapel onmogelijk. In de groep is er één de baas. Als de zeugen pas gedekt zijn hebben ze niets te zeggen. Als ze hoogdragend zijn krijgen ze de leidersfunctie.
Jos Barink heeft veel liefhebberij aan de boerderij en gaat ’s avonds wel eens een paar uurtjes de stallen in om werk af te maken of wat te klussen te vinden. Hij is vaak alleen aan het werk en vindt het daarom fijn om wat bestuursfuncties te vervullen. Jos zat in het schoolbestuur van de Bonte Brugschool, maar nu de twee zonen van school zijn is dat gestopt. Hij zit nog in het bestuur van de plaatselijke commissie van LTO en is voorzitter van de kerkrentmeesters bij de Protestantse Gemeenschap in Silvolde.
Sandra Barink werkt mee op de boerderij bij het enten van de dieren, verzorgt de administratie en verricht hand- en spandiensten. Nu de kinderen groter worden heeft ze meer tijd en werkt ze in deeltijd in de shop van tankstation Kuster Olie in Silvolde. Op dit moment is het druk aan de pomp nu de prijzen voor de brandstoffen lager zijn dan in Duitsland.
Ze houdt haar conditie op peil met volleyballen en wandelen met de hond.
25-12-2018