Molenberg 02 Ons Pakhuus

1974 voor de verbouwing


Foto: Henk van Raaij

Harry de Kort vertelt

Bron: facebook 11 mei 2020  · 

Het is nu meer dan 10 jaar geleden dat cultureel centrum/poppodium ‘t Pakhuus in Silvolde als zodanig haar deuren sloot. Ik ben er ruim 30 jaar als bedrijfs/projectleider en zakelijk leider werkzaam geweest en heb me na de sluiting regelmatig afgevraagd of iemand het zou missen als het weg was.

Door allerlei privé omstandigheden ben ik er verder niet meer mee bezig geweest, totdat ik, nadat ik vorige week zag dat onze gemeente een cultuurprijs in het leven wilde roepen, me opnieuw afvroeg wat dat centrum eigenlijk voor de cultuur in deze regio voor betekenis heeft gehad.

Was dat veel? Of heel weinig? Inmiddels realiseer ik me, dat er toch best wel een aantal culturele initiatieven in ’t Pakhuus het levenslicht hebben gezien.

De schoolvoorstellingen bijvoorbeeld. Begin jaren 80 werd door ons de allereerste schoolvoorstlling georganiseerd. Theater Wim Zomer, toen nog in zaal Mijnen in Silvolde.

’t Pakhuus had immers toen nog geen eigen zaal. Metname de katholieke basisschool was sceptisch, maar toch was dat het begin van een grotere organisatie die schoolvoorstellingen organiseerde voor alle basisscholen in de gemeente Wisch en later zelfs in de hele gemeente Oude IJsselstreek. Een jaar of 4 geleden kwam er een vrouw naar me toe bij de DKL party in Silvolde. Ze kwam me bedanken omdat ze toen ze klein was nog nooit iets van theater gezien had, totdat ze er door de schoolvoorstellingen, voor het eerst mee in aanraking kwam. Volgens haar had dat haar leven enorm verrijkt en veranderd.

Ik was er beduusd van en wist eerlijk gezegd niet wat ik erop moest antwoorden.

Vorig jaar overkwam me nog een keer iets soortgelijks bij de reunie van de “Original Sixties R&B and Soul Show”. Een jonge vrouw vertelde me toen dat ze nog nooit naar een popconcert had gedurfd in 1999 en dat ik haar toen een kaartje had gegeven en aangespoord had om naar het eerste optreden van deze band te komen. Sindsdien had ze er nauwelijks 1 gemist en heel veel andere popconcerten bezocht.

Mooi om te horen. Zou ’t Pakhuus dan toch iets betekend hebben?

De eerste popconcerten werden door ons georganiseerd eind jaren ’70 in zaal Harbers.

Flavium, Carlsberg, The New Adventures, Barrelhouse, The Nits. De laatste twee bands toeren nog steeds! Nadat zaal Harbers afbrandde (niet onze schuld, haha) organiseerden we optredens van I’ve got the Bullets en Herman Broods Wild Romance in zaal Mijnen.

De eigenaar zag die laatste band helemaal niet zitten en ergerde zich aan het langharig tuig en aan de ruige band. Hij kwam op een gegeven moment naar me toe. De kegelbaan onder de zaal diende als kleedkamer en de achtergrondzangeressen waren nogal amoreus bezig achter op die baan. “ Doe er wat aan” zei hij chagrijnig tegen mij. Ik zei; “ als je je er aan ergert dan kegel je ze er toch af”. Halverwege het optreden kwam hij echter breed grijnzend in de pauze binnen met extra drank voor de band en complimenten. Zijn omzet van voor de pauze was net zoveel als die van de vorige 2 maanden bij elkaar…

Na de realisatie van een eigen zaal in 1987, ontstond er een echte popcultuur. Vele regionale bandjes speelden in ’t Pakhuus. Er werden cursussen bandmanagement en financien gegeven, muziekcursussen, ’t Pakhuus werd kernpoppodium van de provincie (’t Pakhuus won zelfs de gelderse stimuleringspopprijs) en de eerste Hip hop en house parties werden in ’t Pakhuus georganiseerd. Later verhuisden deze (vanwege de ruimere openingstijden) in goed overleg naar zaal Pan in het dorp.

Maar voor de ontwikkeling van de regionale popcultuur heeft ’t Pakhuus denk ik toch wel degelijk betekenis gehad. Ook grotere bands speelden in ’t Pakhuus in de daarvoor veel te kleine zaal. Gelukkig werd er in 1997 een groot podium aan vast gebouwd waardoor de capaciteit steeg van 300 naar 450 bezoekers. De Trockener Kecks, The Scene, Flairck, The Magnificent 7, Herman Brood, Barrelhouse, Earth and Fire, Moonflower, Back to Basic, Magic Fish, de Bert Heerink band enz. Enz. Honderden optredens volgden. Anecdotes zijn e r ook genoeg; Zoals die keer dat we op zondagmorgen voor het middagconcert in de zaal kwamen en daar een volkswagenbusje stond van de Bert Heerink band. De bandleden hadden liggen slapen op het podium. Ze hadden de avond ervoor elders een optreden gehad en moesten die middag bij ons spelen, dus dat leek ze wel handig….

Vanuit ‘t Pakhuus zelf kwam rond 2005 het verzoek om ondergebracht te worden in de nieuwe Dru Cultuurfabriek. Het nieuwe poppodium daar heeft de rol van het faciliteren van optredens zeker overgenomen. Maar veel is ook veel blijven liggen; Het is nooit een echte “muzikantenontmoetingsplek” geworden, er zijn nauwelijks popcursussen en workshops georganiseerd en ook voor de kleine beginnende regionale popbandjes vervult het podium slechts een marginale rol.

Maar wat vooral jammer is, is dat het nieuwe podium nooit de productiehuisfunctie van

’t Pakhuus heeft overgenomen. Eigen producties met regionale muzikanten als de eerder genoemde Soul Show, maar ook de Dance Classic Disco Show, The Memphis Experience (Elvis show) Banda Latina Cubanita (latin show) Warboel en de Ruige Rockbende (kinderrockshow) enz. Enz. Zijn nooit meer opgepakt in de Dru. Jammer, want het waren bindende factoren voor regionale muzikanten en bovendien waren sommige shows ook zeer succesvol.

Natuurlijk had ik graag in de nieuwe popzaal een rol gehad. Maar er waren veel meningsverschillen in het begin. Zo wilde men alle Pakhuus vrijwilligers aan de kant zetten en niet met vrijwilligers gaan werken en zou het popprogramma moeten wijken voor bedrijfsfeesten etc. Dat waren onoverbrugbare verschillen, maar toen het college van B&W daarbovenop besloot dat de Pakhuus medewerkers (waaronder ondergetekende) geen rol meer mochten krijgen in het nieuwe poppodium (omdat men verjonging wilde) voelde dat toch nog als een mes in de rug. Dat heeft me wel geraakt toen. Gelukkig heb ik met mijn bedrijf alle zalen later mede nog kunnen vormgeven en van apparatuur kunnen voorzien.

Voor de regionale popmuziek en als baanbreker voor een professioneel poppodium in deze regio heeft ’t Pakhuus denk ik zeker een rol gespeeld.

Maar ’t Pakhuus was niet alleen een poppodium. Er was ook niet alleen popmuziek. Ook folk, jazz,luisterliedjes en andere muziekstijlen kwamen volop voorbij.

Het was ook 1 van de eerste cabaret- en kleinkunstpodia in de regio. Jarenlang vonden de voorrondes voor het Amsterdams Kleinkunst Festival er plaats. En ook hieruit ontstonden weer plaatselijke initiatieven. Marcel van Berkum deed er ooit een eigen cabaretprogramma. Ook werden er (o.a. onder leiding van Theo Soontiens en Ine te Rietsap) theaterproducties gemaakt, zoals o.a. ‘Boze Ogen”. De voorstelling over moeders en dochters van Ine overdonderde iedereen bij een provinciaal theaterfestival en won een prestigieuze prijs… Alle theatercursussen en repetities vonden plaats in ’t Pakhuus.

Ook werden er jarenlang theatersportwedstrijden gespeeld tussen diverse teams, waaronder een Pakhuus team en tussen de scholen van het Almende college. Uiteraard werden ook de bijbehorende trainingen en cursussen in ’t Pakhuus gegeven.

Een aantal grote evenementen in Silvolde kwam jarenlang uit de koker van de mensen van

’t Pakhuus. De succesvolle grote Silvoldse Zeskamp en de Harry Vermeegen show zijn enkele voorbeelden. En dan waren er de tieneravonden, de knutselmiddagen voor kinderen, de dansmiddagen, houtsnij en sjoelclubs voor ouderen en niet te vergeten de technische club jonge onderzoekers, die een keer een raket bouwden die dwars door de muren van de schuur van de overburen heen vloog…

Kortom, na al die jaren denk ik en hoop ik dat ’t Pakhuus binnen onze gemeente zowel op sociaal gebied, maar zeker op cultureel gebied zeker van belang is geweest en dat alle bloed, zweet en tranen die er ooit in gestopt zijn, niet helemaal voor niets zijn geweest….

Kortom; eindelijk heb ik er nu, na vele sceptische jaren, toch een goed gevoel aan overgehouden.

SilvoldePediA
Hoofdstraat 85
7061 CH Terborg
E-mail: robbiew52@gmail.com